Κτηριο γραφειων στην Εθνικη Οδο

Η πρόταση δεν επιχειρεί να 'διορθώσει' το δύσκολο σχήμα ισόπλευρου τριγώνου που έχει το οικόπεδο. Αντιθέτως, το αποδέχεται, αφομοιώνει την ιδιομορφία του και την αξιοποιεί στο έπακρο με έναν απολύτως ειδικό τρόπο. Συγκεκριμένα, το κτήριο δεν προβάλει στο χώρο ως στατικό τρίγωνο 'blob', αλλά ως τριγωνική σπειροειδής γραμμική ανάπτυξη πτερύγων που περιέχει μέσα της και μια ανάλογη ζώνη γραμμικού υπαίθριου χώρου. Η εξέλιξη αυτής της κίνησης είναι στην ουσία μια μετάβαση από το εξωτερικό όριο επί της Εθνικής Οδού προς τον εσωτερικό πυρήνα της σύνθεσης, δηλαδή το στεγασμένο και ασκεπές αίθριο. Η αριστερόστροφη αυτή διείσδυση γίνεται ορατή εξ αρχής, καθώς τονίζεται στην κύρια όψη επί της Εθνικής Οδού. Έτσι, η υψίκορμος είσοδος του διαμπερούς πεζόδρομου (σημαντικού στοιχείου της σπειροειδούς αυτής κίνησης) προβάλλει ως ισχυρή κάθετη 'μαχαιριά' στη μάζα του κτηρίου, ενώ ταυτοχρόνως το οργανώνει σε δύο βασικές υποενότητες. Η μακρά αυτή όψη (μια 'μονοκοντυλιά' συνεχούς μήκους 140 μέτρων) αποτελεί το συμβολικό 'σημάδι' της σύνθεσης που γίνεται αντιληπτό, όχι μόνο κατά την αργή περιπατητική κίνηση προς το κτήριο, αλλά και σε χρόνο dt, ανάλογο με τις πολύ υψηλές ταχύτητες που αναπτύσσονται στη μεγάλη οδική αρτηρία.