Εργοστασιο αναψυκτικων ΗΒΗ στο Μαρουσι, Αθηνα

Μια βιομηχανική εγκατάσταση είναι οργανισμός ζωντανός. Επεκτείνεται και αναπλάθεται, αλλάζει χρήσεις, προορισμούς, απαιτήσεις. Γι' αυτό και σαν κτιριακή κατασκευή δεν παίρνει ποτέ τελική μορφή, άλλα προϋποθέτει μεγάλη ευλυγισία διατάξεως και χώρων.
Στα τελευταία δύο χρόνια, οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου τριπλασιάστηκαν  σε έκταση και παραγωγή. Βασικό μέλημα των αρχιτεκτόνων ήταν πως να προσθέσουν σ' ένα υπάρχον κτίριο (αρχιτέκτων Ι. Ρίζος) διατηρώντας την αισθητική του ενότητα, και ταυτόχρονα να αποφύγουν την επιβολή μιας αμετάβλητης και στατικής λύσεως. Αυτό προϋπέθεσε σοβαρή μελέτη της λειτουργίας της επιχειρήσεως και των προοπτικών εξελίξεως της.
Στην εσωτερική διαμόρφωση έγινε προσπάθεια να δοθεί ένας λιτός χαρακτήρας, που αρμόζει στη βιομηχανική λειτουργία τού έργου, παράλληλα με τη δημιουργία ενός ευχάριστου περιβάλλοντος για τούς εργαζομένους. Εξωτερικά χρησιμοποιήθηκε γυμνό μπετόν, πέτρα και γυαλί, με αμεσότητα και χωρίς εκζήτηση.

Κείμενο από το περιοδικό: «αρχιτεκτονικά θέματα» Νο 2 , 1968.