Τυμβος Φωτος. Κεντρο αποτεφρωσης νεκρων και οστων

Το συγκρότημα καλύπτεται από ήπιο χωμάτινο τύμβο παραπέμποντας σε πρωτο- γενείς ταφικές δομές. Το κεντρικό αίθριο υποδοχής και η αυλή καύσης παραμένουν κενά, εισάγοντας στις αίθουσες μεταβαλλόμενο φυσικό φως ποικίλων ποιοτήτων και πλαισιωμένες εικόνες του ουρανού ή του τοπίου. Ο τύμβος τέμνεται κατά τον άξονα βορρά-νότου, αφήνοντας ελεύθερο το δυτικό τμήμα του οικοπέδου, που δι- αμορφώνεται ως ‘τοπίο ενθύμησης’. Η απότμηση αυτή, που είναι και η μοναδική εξωτερική όψη, κατασκευάζεται ως τοίχος από πιεσμένη γη (rammed earth).

Ο επισκέπτης εισέρχεται κατηφορίζοντας πλάι του. Τον διασχίζει για να οδηγηθεί στο κεντρικό αίθριο. Εδώ αναπτύσσονται περιμετρικά οι βασικοί χώροι: προς βορρά οι αίθουσες τελετών καύσης και παράδοσης τέφρας, προς ανατολάς η υποδοχή και χώροι διοίκησης και προς νότο ο χώρος αναψυκτηρίου και συλλυπητηρίων, που ανοίγεται σε μικρό ελαιώνα. Προς δυσμάς διάτρητο διάφραγμα από κιβωτούς- τεφροδόχους επιτρέπει στο φως να εισχωρήσει βαθιά στο αίθριο αναδεικνύοντας τα ανάγλυφο δάπεδο. Το μοτίβο του αντλεί αναφορές από τον γεωμετρικό διάκοσμο κεραμικών της αρχαϊκής περιόδου, ενσωματώνοντας σύμβολα οικεία στις περισσότερες θρησκείες και πολιτισμούς. Την πορεία των συγγενών κατά τη διάρκεια της τελετουργίας παρακολουθεί το υδάτινο στοιχείο.

Η αλληλουχία των χώρων μελετήθηκε έτσι ώστε να διευκολύνει διαφορετικά σενάρια τελετουργιών σύμφωνα με τις επιθυμίες των συγγενών ή του εκλιπόντος. Στο ‘τοπίο ενθύμησης’ γίνεται διασπορά ή ενταφιασμός της τέφρας και λαμβάνουν χώρο τελετές ενθύμησης. Λειτουργεί πέραν του ωραρίου του Κέντρου Αποτέφρωσης. Οργανώνεται πάνω σε ομόκεντρες καμπύλες χαράξεις, που υλοποιούνται επάνω στην αμφιθεατρική κλίση ως σειρές λοφίσκων με φυσική αγρωστώδη βλάστηση, ενισχύοντας την αίσθηση γαλήνης.

Σημαντική παράμετρος στον σχεδιασμό, πέραν της λειτουργικότητας και της μνημειακότητας, υπήρξε η εξασφάλιση εύρυθμων συνθηκών εργασίας.