Ιερος Ναος Αγιας Αγαθης

Αν ο χώρος είναι αυτό που το όριο προσδιορίζει και αποκόπτει από το χάος, ο ιερός χώρος είναι ο χώρος του αχωρήτου, του εξωλογικού περισσεύματος αυτού που δεν συμπεριλαμβάνεται και δεν εμπεριέχεται στην κοσμική κανονικότητα.

Ο αέρας και η πίστη είναι τα απαραίτητα στοιχεία χωρίς τα οποία ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. Ο αέρας γεμίζει τα κενά και η πίστη θεμελιώνεται στην ικανότητα του ανθρώπου να συλλαμβάνει το άπειρο και να μιλάει για πράγματα που δεν γνωρίζει και ενδεχομένως δεν θα γνωρίσει ποτέ.

Ο χώρος της πίστης είναι άδειος από νοήματα, ιδέες και συγκυριακές σκέψεις. Είναι ένα κενό αποκομμένο, μακριά από την εκκοσμίκευση. Η αποκοπή του επιτυγχάνεται με τοιχία-κατώφλια μεταξύ του ιερού και του κοσμικού. Ο τοίχος δεν είναι ένα απλό οικοδομικό στοιχείο αλλά μία υπόσταση από διαφορετικά ετερογενή τεμάχια. Οι τοίχοι είναι οντότητες από τμήματα και γεωμετρίες, υπολείμματα του ακαθόριστου παρελθόντος.

Το παρεκκλήσι της αγίας Αγάθης είναι ένας ρωμαιοκαθολικός ναός που βρίσκεται στις όχθες ποταμού κοντά στο χωριό Rukomo, στην περιοχή Nyagatare της βορειο- ανατολικής Ρουάντα.

Πρόκειται για ένα παραλληλεπίπεδο, διαστάσεων 14 m x 30 m x 9,2 m, κατασκευασμένο από σκυρόδεμα, που μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερα από διακόσια άτομα.

Η εξωτερική του τοιχοποιία υλοποιείται σε δύο ορόφους. Πλάγιες, λοξές εγκοπές στεγάζουν προσευχές και δάκρυα.

Η διάταξη των περιμετρικών τοιχίων εμποδίζει την εξωτερική εφήμερη εικόνα του κόσμου να εισέλθει στο εσωτερικό του ναού.

Κατά τη διάρκεια της μέρας, το μπετονένιο στεφάνι, που συγκρατεί και περιέχει τα περιμετρικά στοιχεία, προβάλλει τη σκιά του επάνω στο σώμα τους. Οι σκιές σχεδιάζουν ακατάπαυστα στο σώμα του κτηρίου σχήματα, ακατανόητα γράμματα και φθόγγους από τη γλώσσα των πιστών.