Αμφιθεατρο στην 'Τεχνοπολη'

 Βασική συνθετική ιδέα αποτέλεσε η αναφορά στην ιστορική λειτουργία της βιομηχανικής εγκατάστασης ως δεξαμενή αποθήκευσης φωταερίου που “ξεδιπλωνόταν” καθ' ύψος και η προσέγγιση του εσωτερικού “κενού” όγκου δια του καθορισμού των τοπολογιών που τον περικλείουν : σκηνή, κοίλο, οροφή. Το αμφιθέατρο προσεγγίστηκε ως μια νέα δεξαμενή, που ορίζουν οι νέες αναδιπλούμενες και ροικές τοπολογίες, που σχεδιάστηκε ως μια “ακουστική συσκευή” στον πυρήνα της ιστορικής δεξαμενής. 

        Οι περατωτικές επιφάνειες της οροφής και του περιμετρικού τοίχου, εξασφαλίζουν την απαραίτητη σχέση όγκου ανά ακροατή μέσα από την ισορροπία ηχοανακλαστικών και ηχοαπορροφητικών επιφανειών. Η αρχιτεκτονική της οροφής ενισχύει την παθητική ακουστική με το σχεδιασμό γεωμετρικών ανακλαστήρων, δρύινης επιφάνειας, που συνθέτουν συμπλέγματα πρισματικών πυραμίδων διαφορετικών τυπολογιών. Αποτελείται από 564 κομμάτια που ανήκουν σε βασικές τυπολογίες, υποτυπολογίες και μοναδικά σχεδιασμένα κομμάτια. Βασικός αρχιτεκτονικός χειρισμός υπήρξε η αναδιάταξη των κλιμάκων για τη διάχυση των θεατών στις βαθμίδες και η σημαντική ανύψωση της σκηνής, ώστε να διασφαλίζονται βέλτιστες συνθήκες οπτικής και ακουστικής άνεσης.  Οι τοπολογίες των δαπέδων (φυσικό δρυς) και του κοίλου (μοκέτα και καθίσματα - μαύρο) συγχωνεύονται. 

       Περιμετρικά του πυρήνα του αμφιθεατρου διαμορφώθηκαν δύο νέα διακριτά φουαγιέ  διαμορφώνοντας ολοκληρωμένες υποστηρικτικές λειτουργίες, το lobby εισόδου και καφέ (green lobby) στο ισόγειο και το lobby συνεδρίων (pink lobby) στον όροφο. Χαρακτηριστικό στοιχείο η δημιουργία κάθετων οπών με υαλοπίνακες μεταξύ φουαγιέ και αίθουσας, διατηρώντας τη δυνατότητα κάλυψής και πλήρους συσκότισης. Αυτός ο διακριτικός αρχιτεκτονικός χειρισμός υποδεικνύει μια δυνατότητα ολιστικής αντίληψης των χώρων και ενσωματώνει τη σχέση με το έξω. Κυρίως, επιτρέπει στο φυσικό φως να “εισβάλει” στη αίθουσα και να απλωθεί στις πρισματικές επιφάνειες της οροφής.

         Το αμφιθέατρο ως έννοια προσεγγίστηκε ως χώρος δημιουργίας και προσφοράς πολιτιστικών εμπειριών, λόγου, εικόνας, μουσικής και  συνδέεται άρρηκτα με οπτικά αναγνωρίσιμα χωρικά ερεθίσματα και την έννοια της χωρικής ταυτότητας.  Ο στόχος είναι η δημιουργία μιας συνολικά αναβαθμισμένης χωρικής και ακουστικής εμπειρίας για τον άνθρωπο, ως  ελκυστικός χώρος συνάντησης που προκαλεί συναισθήματα, συναρπάζει και ηρεμεί.