Πολυκατοικια στο Πολυδροσο

Η μεταφορά από το στοιχείο στο σύνολο.

Μια 'γειτονιά' σπιτιών που συγκροτείται ως όλο (unite¹) στο χώρο και όχι στο επίπεδο. Τα σπίτια - κύβοι 'συρταρώνουν' μέσα στο χωροκάναβο του φέροντα οργανισμού δημιουργώντας ένα σύστημα υπαίθριων και ημιυπαίθριων αυλών, ταρατσών, και μπαλκονιών, σε όλους τους ορόφους και τα δώματα. Η κίνησή τους αυτή όμως δεν ανατρέπει το νοητό όριο του περιγεγραμμένου ορθογώνιου παραλληλόγραμμου που πλαισιώνει ως σύστημα αναφοράς το συνολικό κτηριακό όγκο της πολυκατοικίας. Επιπλέον, ακολουθείται αντιστικτικά από ένα ανάλογο 'κινητικό' σύστημα σιδηρών πλαισίων που συμπληρώνονται από ιδιοκατασκευές και άλλες επεμβάσεις των χρηστών: τέντες, υπαίθρια ντουλάπια, αλλά και αναρριχώμενα φυτά, κλουβιά με οδικά πτηνά, μια κούνια και - βεβαίως - τις μπουγάδες τους. Η παλινδρόμηση των κύβων γεννά και μια ιδιόμορφη νέα ζωντανή σχέση και συμπεριφορά ανάμεσα στους κατοίκους, καθώς η πολυκατοικία έχει και διαγώνιες εσωτερικές θέες προς τον εαυτό της. Δηλαδή, θέες των κατοικιών μεταξύ τους, πέραν του γνωστού ανοίγματος προς τα εμπρός και προς τα πίσω. Λίγες αρχικές δυστροπίες λόγω αυτής της ασυνήθιστης οπτικής επικοινωνίας δεν εμπόδισαν στη συνέχεια ακόμη και πολύ θερμές φιλίες που ενίσχυσαν τη συλλογική ζωή της πολυκατοικίας.

¹ Αναφορά στον προσδιοριστικό τίτλο της πολυκατοικίας του Le Corbusier στη Μασσαλία.