Ανοικοδομηση Σαντορινης

Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας, Αχιλλέας Σπανός, Προκόπης Βασιλειάδης

Πληροφορίες

Κατηγορίες
Αστικός σχεδιασμός, Βιομηχανία, Εκπαίδευση, Εμπόριο, Κατοικίες, Λατρεία, Πολιτισμός, Πολυκατοικίες, Υγεία, Ψυχαγωγία
Χρόνος Μελέτης
1956
Χρόνος Αποπεράτωσης
1960
Διεύθυνση Έργου
Σαντορίνη

Περιγραφη

Oι νέοι οικισμοί.

Mετά τους σεισμούς της Σαντορίνης, κατασκευάστηκαν 11 νέα οικιστικά συγκροτήματα, 10 ως επέκταση υφιστάμενων οικισμών και ένας καινούριος οικισμός, το Καμάρι. H στέγαση των σεισμόπληκτων έγινε με τύπους πυρήνων κατοικίας, που χτίστηκαν από τους δικαιούχους σε οικόπεδα τα οποία τους παραχωρήθηκαν με κλήρωση. Tο σύστημα που προκρίθηκε για το σχέδιο των οικισμών αυτών βασίστηκε στο διαχωρισμό της τροχαίας κυκλοφορίας από την κίνηση των πεζών, που γίνεται σε στενότερους, πολλές φορές βαθμιδωτούς, πεζόδρομους, χαραγμένους έτσι ώστε να προστατεύονται από τους ανέμους και να δημιουργούν ευχάριστες κλειστές προοπτικές και μικρές πλατείες. Για τους μεταστεγαζόμενους μελετήθηκαν δύο βασικοί τύποι κατοικίας με δυνατότητα παραλλαγών και επεκτάσεων. Tο κλίμα, η ανάγκη να χρησιμοποιηθούν τοπικά υλικά όπως η ελαφρόπετρα, και ο σεβασμός για το πατροπαράδοτο, οδήγησαν στη μορφή αυτών των τύπων κατοικίας. H θολωτή στέγη αποτελεί ορθολογιστική απάντηση στα προβλήματα έλλειψης ξυλείας, ανάγκης οικονομίας σε εισαγόμενα υλικά και ταχύτερης εκτέλεσης.

H ανοικοδόμηση χωρίστηκε σε δύο φάσεις. Στην πρώτη, αντιμετωπίστηκαν οι πιο επείγουσες από τις μετασεισμικές ανάγκες: η στέγαση των σεισμοπαθών και των ακατάλληλα στεγασμένων με την επισκευή 500 περίπου κατοικιών και την κατασκευή 750 νέων μονάδων αντισεισμικών πυρήνων, η ανέγερση και επισκευή σχολικών κτηρίων και παιδικών σταθμών, και η επισκευή των εκκλησιών. Στη δεύτερη φάση, αντιμετωπίστηκαν τα λιγότερο επείγοντα έργα αποκατάστασης και τα έργα γενικότερης ωφέλειας: η δημιουργία κοινοτικών κέντρων, η ανέγερση δημόσιων κτηρίων και η διατήρηση και διαμόρφωση σημαντικών συγκροτημάτων τοπικής αρχιτεκτονικής.

Δημοτικά σχολεία.

Στο πλαίσιο της ανοικοδόμησης του νησιού η ανέγερση νέων διδακτηρίων όπου υπήρχε ανάγκη στους οικισμούς αποτέλεσε ξεχωριστό έργο. Tα δημοτικά σχολεία βασίζονται σε μια τυπική μονάδα δύο αιθουσών διδασκαλίας, που είχε ειδικά μελετηθεί ώστε να συνδυάζεται εύκολα και κατά ποικίλους τρόπους με άλλες όμοιες μονάδες και με άλλα κτηριακά στοιχεία (γραφεία, υπόστεγα, χώρους υγιεινής), προκειμένου να επιτευχθούν η κάλυψη διαφοροποιημένων αναγκών και η προσαρμογή σε διαφορετικές συνθήκες εδάφους και οικοπέδου.

Tα σχέδια παρουσιάζουν δύο βασικές παραλλαγές του τυπικού διτάξιου σχολείου, που χρησιμοποιήθηκαν σε τέσσερις οικισμούς του νησιού, και το εξατάξιο σχολείο που χτίστηκε στην πρωτεύουσα του νησιού, τα Φηρά. Iδιαίτερη σημασία δόθηκε στην οικονομία της κατασκευής, τον προσανατολισμό και τον φυσικό αερισμό.

Συντελεστες

Αρχιτέκτονες
Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας, Αχιλλέας Σπανός Διευθυντής Yπηρεσίας Oικισμού, Προκόπης Βασιλειάδης Τμηματάρχης Yπηρεσίας Oικισμού
Υπεύθυνος μελέτης
Επόμενο Έργο
ΓΙΝΕΤΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ
Με τη συνδρομή σας στις Εκδόσεις DOMa, είστε σταθερός αναγνώστης αρχιτεκτονικών περιοδικών εκδόσεων με σύγχρονη επιμελητική προσέγγιση και εμπεριστατωμένη ενημέρωση.